Divan Şiiri ile Saf Şiir Karşılaştırma, Divan Şiiri ile Saf Şiir Benzerlikler, Divan Şiiri ile Saf Şiir Farklılıklar,
edebiyatdersi.com'un değerli akademisyen-öğretmen-öğrenci-edebiyat sever takipçileri.
HAZIRLAYAN: MUSTAFA ŞAHİN
🕌 Divan Şiiri
Dönem: 13.–19. yüzyıllar (Klasik Türk Edebiyatı)
Kaynak: İslam kültürü, Arap–Fars edebiyatı etkisi
Dil: Arapça ve Farsça sözcüklerle yüklü, süslü Osmanlıca
Biçim: Aruz ölçüsü, beyit nazım birimi (gazel, kaside, mesnevi vb.)
Konu: Aşk, tasavvuf, Allah’a ulaşma, sevgili, doğa (idealize edilmiş biçimde)
Anlayış: “Sanat için sanat” – soyut ve estetik yönü ağır basar
Şairin Tavrı: Şair kişisel duygularını açıkça değil, mazmunlar ve kalıplaşmış sembollerle ifade eder.
Üslup: Ağır, sanatlı, söz oyunlarına dayalı (mazmun, tevriye, cinas, istiare vb.)
✨ Saf Şiir (Öz Şiir)
Dönem: 20. yüzyıl (Cumhuriyet Dönemi, özellikle 1930’lardan itibaren)
Temsilciler: Ahmet Haşim, Yahya Kemal Beyatlı, Ahmet Hamdi Tanpınar, Cahit Sıtkı Tarancı
Kaynak: Batı edebiyatı etkisi (Sembolizm, Parnasizm)
Dil: Arı Türkçe, anlaşılır ama şiirsel bir dil
Biçim: Ölçü (çoğunlukla hece) ve uyak korunabilir ama biçimden çok anlam önemlidir
Konu: İnsan, zaman, ölüm, güzellik, sanatın kendisi, varoluş
Anlayış: “Sanat için sanat” – şiir, duygu ve estetiğin saf bir biçimde aktarılmasıdır
Şairin Tavrı: Kişisel duygular ön planda ama sade, içten ve derin bir anlatımla verilir.
Üslup: Duygusal, simgesel, içe dönük, müzikal bir dil
🔍 Karşılaştırma Tablosu
Özellik | Divan Şiiri | Saf (Öz) Şiir |
Dönem | 13.–19. yüzyıl | 20. yüzyıl |
Etkilenilen Kaynak | Doğu (İslam, Fars-Arap edebiyatı) | Batı (Sembolizm, Parnasizm) |
Dil | Ağır, süslü Osmanlıca | Saf, arı Türkçe- Anlam Kapalı |
Ölçü | Aruz | Hece veya serbest ama ölçü duyarlılığı sürer |
Anlayış | Sanat için sanat | Sanat için sanat |
Konular | İlahi aşk, beşerî aşk, tasavvuf | İnsan, ölüm, zaman, güzellik |
Üslup | Mazmunlara dayalı, süslü | Sade, içsel, müzikal |
Şairin Tutumu | Soyut, sembolik, geleneksel | Bireysel, duygusal, modern |

Yorum Gönder